حذف فنل از محلول‌های آبی توسط جاذب نانوحفره سیلیکایی MCM-41 اصلاح‌شده با گروه‌های آلی دی‌آمینی

هدف: فنل و مشتقاتش در فاضلاب‌های صنایع مختلفی از قبیل پالایشگاه‌های نفت، کوره‌های زغال‌سنگ، کک‌سازی‌ها، کارخانه‌های پتروشیمی، فولاد و صنایع تولید رزین و پلاستیک حضور دارند. این ماده برای انسان و محیط زیست بسیار سمی می‌باشد. این پژوهش با هدف حذف فنل از محلول‌های آبی با استفاده از نانوحفره سیلیکایی 41 MCM- عاملدار شده با گروه‌های آلی دی آمینی (NH2-MCM-41) انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه آزمایشگاهی است که در بازه زمانی 6 ماه بر روی نمونه سینتتیک و نمونه واقعی صنعت فولاد کرمان انجام شد. ابتدا جاذب نانوحفره سیلیکایی MCM-41 سنتز گردید و با گروه‌های آلی دی‌آمینی عاملدار شد. برای شناسایی جاذب سنتز شده از آنالیزهای XRD،FTIR ، BET استفاده شد. کیفیت شیمیایی فاضلاب خام تعیین گردید. با تهیه محلول سینتتیک اثر pH، مقدارجاذب، زمان تماس، غلظت‌های متفاوت فنل بر روی محلول واقعی نیز انجام گرفت. به منظور درک بهتر فرایند جذب سینتیک جذب و ایزوترم‌های تعادل بررسی شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که افزایش جرم جاذب و زمان تماس منجر به افزایش راندمان حذف و افزایش pH و غلظت اولیه فنل منجر به کاهش راندمان حذف می‌گردد. مطابق با نتایج، بهترین راندمان حذف در pH اسیدی رخ داده و جذب در زمان 45 دقیقه به تعادل رسیده بود. در 6=pH، مقدار جاذب 10 گرم بر لیتر و غلظت 70 میلی‌گرم بر لیتر برای محلول‌های سینتتیک و واقعی راندمان حذف به ترتیب برابر با 73 درصد و 71 درصد به دست آمد. هم‌چنین، جذب فنل از ایزوترم فروندلیچ با (98/0%=R2) و سینتیک واکنش درجه دوم کاذب با (99/0%=R2) پیروی نمود. نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که نانوحفره سیلیکایی MCM-41 اصلاح شده با گروه‌های آلی دی آمینی جاذبی مناسب برای حذف آلاینده‌های آلی به‌ویژه فنل از فاضلاب صنایع می‌باشد.